Over Stiefkwartier

Waar wij vandaan komen

Wij zijn beiden al jaren zowel moeder als stiefmoeder binnen een samengesteld gezin en weten uit ervaring dat er heel wat bij komt kijken om tot een prettige nieuwe balans te komen. En hoe lastig het is om in je directe omgeving een begrijpend en luisterend oor te vinden. We stuiten nog steeds, met grote regelmaat, op de aanname dat een samengesteld gezin vooral zoveel en zo snel mogelijk op een kerngezin* moet lijken. En dat is het nu eenmaal niet.

*kerngezin: biologische ouders met biologische kinderen

Wat ons drijft

Wanneer wij in gesprek zijn met stiefouders, stiefkinderen en professionals die met hen te maken hebben, merken we met grote regelmaat hoe weinig kennis daar over is.

Hoeveel ontkenning, hoe weinig erkenning en hoeveel taboe er nog steeds bestaat. Dit is de reden dat ons aanbod zich richt op het hele systeem waarbinnen een samengesteld gezin functioneert: ouders, stiefouders, kinderen, stiefkinderen , ex-partners (stiefsysteem), huisartsen, leerkrachten, docenten, praktijkondersteuners huisartsen, haptonomen, relatietherapeuten, osteopaten, sociaal werkers et cetera (professionals).

Wij richten ons zowel op het samengestelde gezin, het stiefsysteem en op het netwerk aan professionals waarbinnen dit systeem zich bevindt.

Omdat we ervan overtuigd zijn dat het hele systeem een bijdrage kan leveren aan het bereiken van een prettige balans in een stiefsysteem. En dat kennis nodig is om te erkennen en herkennen wat er aan de hand is. Zodat je in staat bent om belemmerende patronen en aannames te doorbreken. Daarom bestaat Stiefkwartier.

Er zijn zoveel dingen die je niet op gevoel kan leren. Autorijlessen, kraamhulp, studies en stages die je helpen leren voor je iets kan, of zelfs mág doen. Waarom is dat niet gewoonte bij iets ingewikkelds als een samengesteld gezin? Erger nog: ik schaamde me dat ik het op gevoel niet voor elkaar kreeg en het niet lekker liep bij ons. Er gingen niet eens grote dingen mis, maar echt kloppen deed het ook niet. Dan de opluchting te leren dat we onze valkuilen deelden met zovelen.

En de hulp van Ellen onze eigen valkuilen en systemen te leren kennen en hoe hiermee om te gaan. Het heeft ons zo enorm geholpen een fijner en meer ontspannen gezin te worden. Ik raad stiefcoaching dus ook elk samengesteld gezin aan, niet alleen die waarbij het niet goed gaat, want elke fase kent zijn eigen uitdagingen. De kunst is te weten wat jouw behoeften zijn en hoe daarover het gesprek te kunnen voeren. 

W & F, april 2023

Ellen de Koter

Sinds 1986 vorm ik samen met mijn man een samengesteld gezin dat bestaat uit twee stiefkinderen en twee gezamenlijke kinderen. Alle kinderen wonen inmiddels zelfstandig. Vanaf mijn tiende jaar groeide ik zelf op in een samengesteld gezin. Mijn eerste ervaringen op dit gebied betreffen dus die als stiefdochter en stiefzus, binnen mijn huidige gezin zijn daar de ervaringen als stiefmoeder en sinds een aantal jaar ook als stiefoma bijgekomen. Als ik terugblik zie ik dat het destijds erg belangrijk leek om zo weinig mogelijk verschil te maken tussen eigen kinderen en stiefkinderen. In de veronderstelling dat je dan niemand tekort doet. In die tijd, we hebben het over 1970, was er geen specifieke kennis op dit gebied. De intenties waren goed, achteraf kan je constateren dat dit streven geen van allen recht deed. Inmiddels is er veel  onderzoek gedaan en kennis vergaard. De specifieke kenmerken van een samengesteld gezin zijn helder in kaart gebracht . Daardoor weten we nu dat verschil maken juist erg belangrijk is.

Alle prettige en minder prettige dingen die ik hierin heb meegemaakt, hebben mij gevormd tot wie ik nu ben. En hebben invloed op de keuzes die ik heb gemaakt. Ook hebben ze een bijdrage geleverd aan het ontwikkelen van mijn kwaliteiten en talenten. Ze hebben bij mij het verlangen gewekt om een belangrijke bijdrage te leveren aan het vergroten van de kans van slagen van deze tweede huwelijken. Het is mijn overtuiging dat er veel winst te behalen valt wanneer je tijd en aandacht besteedt aan de vele aspecten hiervan. Het ontwikkelen van een visie vanuit de perspectieven van alle leden van dit nieuwe systeem levert daaraan een essentiële bijdrage. Het erkennen van de verschillen is een voorwaarde om tot verbinding te komen.

Nu

Als ik naar ons gezin kijk, waarin mijn man papa heet voor alle kinderen en ik Ellen voor mijn stiefkinderen en mama voor mijn eigen kinderen, waarin mijn man Opa is voor de kleinkinderen en ik Nonna (het is een bewuste keus geweest om een andere benaming te kiezen dan Oma), waarin we met elkaar een druk en opgewekt gezelschap vormen als we allemaal bij elkaar zijn, dan ben ik blij dat we vanuit onze verschillen onze verbindingen vorm hebben kunnen geven.

Ik ken geen zekere weg naar succes,
wel een zekere weg naar mislukking,
namelijk het iedereen naar de zin willen maken

Plato

Cindy Kerklingh

Ik had het me anders voorgesteld… Het leven, later. Ik zag een warm, liefdevol en gelukkig gezin voor me. Met een vader, moeder en veel kinderen. Het liep anders. In 2001 trouwden we, letterlijk verwachtingsvol. In 2004 was ik een gescheiden moeder met twee jonge kinderen. Mijn leven stond op zijn kop.

Een paar jaar later ontmoette ik mijn nieuwe liefde, een gescheiden man met twee kinderen. In dezelfde leeftijd als mijn jongens. Het klikte meteen van alle kanten. We besloten om samen verder te gaan.  Met veel liefde en goede bedoelingen begonnen we aan ons samengestelde avontuur. Mijn tweede kans op een liefdevol en warm gezin. Ook nu weer: het was anders dan ik me had voorgesteld …

De komst van onze jongste zonen zorgde voor verbinding. Een brug tussen de twee losse gezinnen. Ons samengestelde gezin bestond uit 8 leden. Er kwam meer eenheid en verbondenheid.

Toch zijn we ook in alle valkuilen getrapt. Hoogtepunten en dieptepunten wisselden elkaar af. Hoe komen we samen op een lijn als het gaat om de (stief)kinderen? Hoe gaan we om met de verschillen in opvoedstijl? Hoe gaan we om met de invloed van de ex-en? En hoe ga je om met al die verschillende belangen? Je kunt het nooit iedereen naar de zin maken. Soms zag ik door de bomen het bos niet meer. Met vallen en opstaan zijn we inmiddels in rustiger vaarwater gekomen. Ik kan oprecht zeggen dat ik trots ben op ons  grote gezin.

Ik ben me gaan specialiseren op het gebied van kinderen in een scheiding en in de specifieke dynamieken die spelen in een samengesteld gezin.  Mijn kennis en ervaring geef ik graag door aan andere samengestelde gezinnen.  En aan professionals die met samengestelde gezinnen te maken hebben.

Ik had het me anders voorgesteld.. 

Jij waarschijnlijk ook. Door het delen van kennis en ervaringen over het samengestelde gezin, leer je anders te kijken. Juist de verschillen respecteren zorgt voor rust en ruimte.  Van een romantisch beeld naar een realistisch beeld. En realistisch kan ook gewoon heel mooi zijn.

Mijn man en ik hebben een samengesteld gezin. We hebben een traject doorlopen om nog meer inzichten te krijgen, nog beter om te kunnen gaan met de verschillende situaties waarin ons gezin zit en om de puntjes op de i te zetten. Het is heel fijn om te kunnen praten met iemand die je dingen in laat zien, een spiegel voor houd en handvaten geeft. Na een aantal gesprekken hebben we al zoveel meer geleerd en ingezien. Het heeft ons heel goed geholpen en zeg nooit nooit dat we nog is een traject in gaan. Want niks is fijner om gedachtes te delen en je onzekerheden sterker te maken door middel van hulp van buitenaf.

N & R, januari 2022

Ben je benieuwd hoe ons aanbod je kan helpen?

Laat het ons weten via het formulier en wij nemen snel contact met je op.

11 + 7 =

Privacyverklaring | Algemene voorwaarden

Website door Webbouwen aan de keukentafel | Fotografie door Rick Arnold